Spetterende Vakantie 1/2.
Door: Ivanka de Graaf
Blijf op de hoogte en volg Ivanka
07 Januari 2013 | Nepal, Thamel
Afgelopen zaterdag (22-12-2012) om 16.55uur was het dan eindelijk zo ver: Arjan, Maris en Marc op Nepalese bodem! Wat heerlijk om die 3 bekende, ietwat verreisde, koppies een dik uur later te zien verschijnen in de aankomsthal van Tribhuvan International Airport. Rond 19:30uur zaten we met zijn zevenen bij GAIA om de eerste avond Nepal in te luiden! De vliegreis had de nodige tijd en energie gevraagd van mijn drie gasten, en na een fles Everest per persoon (650ml) waren allen zo ‘slaapdronken’ (lees: Maris maakte zo wat ‘mashed potatoes’ van haar hash brown potatoes) dat we die avond lekker vroeg naar bed zijn gegaan.
De nacht van zaterdag op zondag verliep echter alles behalve soepel, aanvallen van diarree, beven en braken hielden mij in hun macht. Al sinds enkele dagen had ik het genoegen om geen eten en drinken binnen te kunnen houden, maar vanaf afgelopen zondag (23-12-2012) was mijn energie- niveau werkelijk in mijn dikke sokken gezakt. Uiteraard wilde ik de gloednieuwe vakantiegangers niet teleur stellen en om die reden heb ik al mijn (overgebleven) energie maar bij elkaar geraapt om toch gezamenlijk naar Bouddhanath te vertrekken (lees: waar een wil is, is een weg). Het uitstapje was alles behalve een succes, na een rustpauze (lees: vaak op de wc) voelde ik mij heel wat maar na enkele stappen was ik alweer vermoeid en futloos. Terwijl de rest om 17.30uur een diner ging scoren bij GAIA ben ik al bibberend in mijn bedje gaan liggen, wachtend op mijn kacheltje a.k.a. Arjan.
Om 9.00uur maandagochtend (24-12-2012) ben ik hevig uitgedroogd, met koorts en een zeer lage bloeddruk opgenomen in de CIWEC kliniek in Thamel. Na het lichamelijk onderzoek en de afname van bloed en ontlasting heb ik mijn eerste infuuszak glucose/zout gekregen. Terwijl ik ‘heerlijk’ lag te chillen met een bezorgde Arjan naast mij, ging de vakantieplanning van de rest ‘gewoon’ door. Dankzij Maris haar charmes (lees: die extra rupees zullen ook zeker geholpen hebben) heb ik zelfs mijn Nepalese visum nog verlengd gekregen die ochtend! Tegen 13.00uur kwam de arts ons vertellen dat ik een bacterie had opgelopen en meteen moest starten met een antibiotica kuur gepaard met diarree remmers en anti- braakmiddelen. 8 infuuszakken, 2 pakjes crackers en een bezorgde pizza (lees: voor Arjan) later was aan mij de keuze om de nacht in CIWEC door te brengen of, op eigen verantwoording, in het Souvenir Guesthouse te slapen. De keuze om Madan te bellen was snel gemaakt, de volgende dag stond er namelijk een 6 uur durende busreis naar Chitwan op de planning die ik voor geen goud wilde missen.
Ook dinsdag begon niet zonder slag of stoot. Die vette pizza bij de CIWIC kliniek had een duidelijke uitwerking op Arjan zijn darmstelsel gehad, conclusie: diarree. Gelukkig had ik een berg (wonder-) diarree remmers van de dokter gekregen die mij en Arjan nu de busreis door moesten helpen. Waar een wil is, is een weg en ook de hobbelige busreis hebben we kotsend en wel overleefd (lees: de kotsbak werd, heel hygiënische, tijdens het rijden naar buiten gegooid). Terwijl Marc, Maris, Deirdre, Glenn en Lyanne de middag druk waren met de ossenrit naar een Tharu dorpje, lagen Arjan en ik gezellig samen ziek te wezen in een (gelukkig) heerlijk warm bed. In de avond konden we de kracht vinden om een frisse neus te halen, een kopje thee naar binnen te slurpen (lees: slurpen, heel Nepalees) en zowaar ons toe te voegen aan de rest die een Nepalese maaltijd kregen voorgeschoteld. Een goed nachtje slapen doet wonderen, dus ook deze avond weer vroeg ons bed in!
Gelukkig voelde Arjan en ik ons beide goed genoeg om woensdag (26-12-2012) mee te doen aan de olifantensafari om 8.15uur. We zaten met zijn vieren (Arjan, Maris, Marc en ik) in een ‘zitje’ bovenop een reuzen olifant (lees: zelfs Marc leek maar een kleintje bij deze reus), echt bijzonder om op deze manier het wildlife van Nepal te bekijken (lees: heel anders dan de jeep safari van de vakantie met mijn ouders). Tijdens de soms iet wat angstige rit hebben we herten, vogels, apen en twee prachtige neushoorns gezien, echt fantastisch om dat landdier in zijn natuurlijke omgeving tegen te komen! Om 10.00uur was de rit ‘alweer’ (lees: al de derrières waren er blij mee) voorbij en werden we met een jeep terug naar ons hotel gebracht. We hadden het geluk om tijdens de ‘International Elephant Race’ aanwezig te zijn in Chitwan, dit jaarlijkse evenement is bedoeld om ‘the bond between human, animals & nature’ te vieren. De mensen van Saurha (Chitwan) eren de Aziatische olifant om aandacht te krijgen voor het feit dat dit intelligente, vriendelijke beest met uitsterven word bedreigd. Na de lunch werden we met een bus naar het terrein van het evenement gebracht om een olifanten derby bij te wonen, helaas hebben we het olifanten voetbal moeten missen door ons (verdere) drukke schema van die dag: de kanotocht. Om 14.30uur zaten we met zijn allen in een uitgeholde boomstam (lees: niet mijn favoriet), tijdens de tocht hebben we een groot aantal krokodillen op de kant zien liggen zonnen, een tocht om je geen moment bij te vervelen! Tijdens het bezoek aan de olifanten breedingcentre van die middag, kwam er een klein olifantje naar mij toe om mij, ik noem het, een kusje te geven! Wow, wat speciaal en prachtige afsluiting van deze top ochtend/middag! Eenmaal terug bij het hotel was het tijd voor een kopje thee en wat rust. Die drukke dagen breken je al snel op! Na de tharu stick dance, waaraan iedereen uiteindelijk heeft meegedaan was het tijd voor onze, alweer, laatste diner in Chitwan!
Donderdag (27-12-2012) was het om 9.00uur tijd om richting Pokhara te vertrekken, een prachtige reis die ook weer vol zit met avonturen en verhalen. Helaas zal dit tot mijn volgende blog moeten wachten, druk-druk-druk (lees: bovendien ben ik niet zo’n snelle schrijver!) Wanneer mijn lieve Arjan dit plaatst ben ik al in New Delhi om een week van de schoonheden van India te gaan genieten! Tot mijn terugkomst zal het rustig blijven op mijn waarbenjij, maar daarna zal ik alle vakantie verhalen en ergernissen met jullie gaan delen!
Liefs en namasté Ivanka.
De nacht van zaterdag op zondag verliep echter alles behalve soepel, aanvallen van diarree, beven en braken hielden mij in hun macht. Al sinds enkele dagen had ik het genoegen om geen eten en drinken binnen te kunnen houden, maar vanaf afgelopen zondag (23-12-2012) was mijn energie- niveau werkelijk in mijn dikke sokken gezakt. Uiteraard wilde ik de gloednieuwe vakantiegangers niet teleur stellen en om die reden heb ik al mijn (overgebleven) energie maar bij elkaar geraapt om toch gezamenlijk naar Bouddhanath te vertrekken (lees: waar een wil is, is een weg). Het uitstapje was alles behalve een succes, na een rustpauze (lees: vaak op de wc) voelde ik mij heel wat maar na enkele stappen was ik alweer vermoeid en futloos. Terwijl de rest om 17.30uur een diner ging scoren bij GAIA ben ik al bibberend in mijn bedje gaan liggen, wachtend op mijn kacheltje a.k.a. Arjan.
Om 9.00uur maandagochtend (24-12-2012) ben ik hevig uitgedroogd, met koorts en een zeer lage bloeddruk opgenomen in de CIWEC kliniek in Thamel. Na het lichamelijk onderzoek en de afname van bloed en ontlasting heb ik mijn eerste infuuszak glucose/zout gekregen. Terwijl ik ‘heerlijk’ lag te chillen met een bezorgde Arjan naast mij, ging de vakantieplanning van de rest ‘gewoon’ door. Dankzij Maris haar charmes (lees: die extra rupees zullen ook zeker geholpen hebben) heb ik zelfs mijn Nepalese visum nog verlengd gekregen die ochtend! Tegen 13.00uur kwam de arts ons vertellen dat ik een bacterie had opgelopen en meteen moest starten met een antibiotica kuur gepaard met diarree remmers en anti- braakmiddelen. 8 infuuszakken, 2 pakjes crackers en een bezorgde pizza (lees: voor Arjan) later was aan mij de keuze om de nacht in CIWEC door te brengen of, op eigen verantwoording, in het Souvenir Guesthouse te slapen. De keuze om Madan te bellen was snel gemaakt, de volgende dag stond er namelijk een 6 uur durende busreis naar Chitwan op de planning die ik voor geen goud wilde missen.
Ook dinsdag begon niet zonder slag of stoot. Die vette pizza bij de CIWIC kliniek had een duidelijke uitwerking op Arjan zijn darmstelsel gehad, conclusie: diarree. Gelukkig had ik een berg (wonder-) diarree remmers van de dokter gekregen die mij en Arjan nu de busreis door moesten helpen. Waar een wil is, is een weg en ook de hobbelige busreis hebben we kotsend en wel overleefd (lees: de kotsbak werd, heel hygiënische, tijdens het rijden naar buiten gegooid). Terwijl Marc, Maris, Deirdre, Glenn en Lyanne de middag druk waren met de ossenrit naar een Tharu dorpje, lagen Arjan en ik gezellig samen ziek te wezen in een (gelukkig) heerlijk warm bed. In de avond konden we de kracht vinden om een frisse neus te halen, een kopje thee naar binnen te slurpen (lees: slurpen, heel Nepalees) en zowaar ons toe te voegen aan de rest die een Nepalese maaltijd kregen voorgeschoteld. Een goed nachtje slapen doet wonderen, dus ook deze avond weer vroeg ons bed in!
Gelukkig voelde Arjan en ik ons beide goed genoeg om woensdag (26-12-2012) mee te doen aan de olifantensafari om 8.15uur. We zaten met zijn vieren (Arjan, Maris, Marc en ik) in een ‘zitje’ bovenop een reuzen olifant (lees: zelfs Marc leek maar een kleintje bij deze reus), echt bijzonder om op deze manier het wildlife van Nepal te bekijken (lees: heel anders dan de jeep safari van de vakantie met mijn ouders). Tijdens de soms iet wat angstige rit hebben we herten, vogels, apen en twee prachtige neushoorns gezien, echt fantastisch om dat landdier in zijn natuurlijke omgeving tegen te komen! Om 10.00uur was de rit ‘alweer’ (lees: al de derrières waren er blij mee) voorbij en werden we met een jeep terug naar ons hotel gebracht. We hadden het geluk om tijdens de ‘International Elephant Race’ aanwezig te zijn in Chitwan, dit jaarlijkse evenement is bedoeld om ‘the bond between human, animals & nature’ te vieren. De mensen van Saurha (Chitwan) eren de Aziatische olifant om aandacht te krijgen voor het feit dat dit intelligente, vriendelijke beest met uitsterven word bedreigd. Na de lunch werden we met een bus naar het terrein van het evenement gebracht om een olifanten derby bij te wonen, helaas hebben we het olifanten voetbal moeten missen door ons (verdere) drukke schema van die dag: de kanotocht. Om 14.30uur zaten we met zijn allen in een uitgeholde boomstam (lees: niet mijn favoriet), tijdens de tocht hebben we een groot aantal krokodillen op de kant zien liggen zonnen, een tocht om je geen moment bij te vervelen! Tijdens het bezoek aan de olifanten breedingcentre van die middag, kwam er een klein olifantje naar mij toe om mij, ik noem het, een kusje te geven! Wow, wat speciaal en prachtige afsluiting van deze top ochtend/middag! Eenmaal terug bij het hotel was het tijd voor een kopje thee en wat rust. Die drukke dagen breken je al snel op! Na de tharu stick dance, waaraan iedereen uiteindelijk heeft meegedaan was het tijd voor onze, alweer, laatste diner in Chitwan!
Donderdag (27-12-2012) was het om 9.00uur tijd om richting Pokhara te vertrekken, een prachtige reis die ook weer vol zit met avonturen en verhalen. Helaas zal dit tot mijn volgende blog moeten wachten, druk-druk-druk (lees: bovendien ben ik niet zo’n snelle schrijver!) Wanneer mijn lieve Arjan dit plaatst ben ik al in New Delhi om een week van de schoonheden van India te gaan genieten! Tot mijn terugkomst zal het rustig blijven op mijn waarbenjij, maar daarna zal ik alle vakantie verhalen en ergernissen met jullie gaan delen!
Liefs en namasté Ivanka.
-
07 Januari 2013 - 15:08
Jolanda:
Hey Ivanka,
Leuke verslagen! Je schrijft erg leuk en humoristisch! Maar ja, ken je ook al langer dan vandaag...:P dat ben je ook ;) Wat fijn dat je Arjan, je zus + vriend in je armen kan sluiten! Niks is fijner om kerst te vieren met je familie en vriend. Leuke kerstdagen gehad, lees ik! Helaas wel ziekjes de dagen doorgekomen...voel je je al beter inmiddels? En Arjan?
Nog veel reisplezier en geniet van de mooie landen en uiteraard van je familie en vriend!!!
Groetjes van Edwin en Jolanda -
07 Januari 2013 - 16:46
Mirjam:
Ha meid!
Jeetje meid..... wat een naar begin dit verhaal! Wat vervelend allemaal! Maar goed dat je Arjan bij je had ;-) .... konden jullie het leed wat verzachten saampjes.... maar wat naar! Gelukkig nu alles weer goed!
Als het goed is ben je nu in India?! Leuk! Maar doe je wel heeeel erg voorzichtig?! Als die enge verhalen die wij hier op TV horen.... :( ... goed oppassen op jezelf hoor!
Maarre.... jij een kusje van die lieve olifant <3! ahhhh..... dat kan ik me wel voorstellen hoor, dat ie jou moest hebben! Arjan niet jaloers :D ?! ... haha!
En dan die krokodillen :(((( ! Ielghhhh!!!! ik moet er niet aan denken... had alle kleuren van de regenboog gesch**** denk ik ;-) ... haha.... maar wel een hele belevenis zeg!!
Ik kijk uit naar je live-verhalen straks! Want het komt nu wel dichtbij he?!
Heeeeel veel plezier nog! Ga nog even onwijs goed genieten! Wanttuh... als je hierzo terug bent.... dan moet je weer hard aan de bak hoor ;-) ! hihi....
Tot gauw!
Liefs van ons! -
07 Januari 2013 - 17:21
Martin:
Na lang wachten ook van jou weer een prachtig reisverslag. Alleen jammer van de dagen die je je niet al te lekker hebt gevoeld. Maar je gaf zelf al aan; je was in goed gezelschap. Hopelijk heb je desalniettemin genoten van de periode dat je 'naasten' bij je waren.
Ik zou zeggen: geniet nog van de komende tijd (veel plezier nog in India), want voor je het weet sta je weer in Düsseldorf. And that's were we'll meet again. Tot dan! -
09 Januari 2013 - 07:59
Corry:
Wat een verhaal weer! Jammer dat jullie zo ziek waren, maar blij te horen en zien dat jullie het fijn hebben gehad. De foto's zijn fantastisch!!
Liefs, Corry -
10 Januari 2013 - 13:45
Arjan:
Namasté ;)
Jullie zit alweer in india en wij zijn weer terug in het nederlandse ritme, raar hoe snel het weer normaal is hier helaas. Het lijk alweer lang geleden!!
Maar de vakantie was echt prachtig en herleef hem weer door dit lezen!!! ( Hopelijk niet de ongelukjes in de bus enzo maar toch was het allemaal waard.
Geniet nog maar goed van India, Thamel en natuurlijk het Last Resort:D:D ben benieuwd!!!
Hoop snel weer het vervolgen van de spetterende vakantie te lezen en alles wat er na komt!!!
Veel plezier en tot snel!!!!
Ma timilai maya garchu!
